Astro-karate

Een vriendin van mij is de contactpersoon voor de Siberische sjamaan Ahamkara. Dit najaar komt hij weer naar Nederland en gaat dan diverse cursussen, lezingen en workshops geven. Op het lijstje staat ook astro-karate, en dat sprak mijn zoon wel aan! We vroegen of kinderen ook mochten meedoen, en toen kwam Ahamkara met het plan een speciale kinderworkshop te organiseren. Leuk! Zodra ik meer nieuws heb laat ik het weten!

Verontwaardigd

In mijn horoscoop stond dat ik deze zomer beter niet op vakantie kon gaan. Te druk, was mij voorspeld – maar de midweek kinder-ouder-kamp van het Instituut voor Energiewerk hadden we al geboekt. En inderdaad: zondagavond was ik nog hard aan het werk om een onhaalbare deadline te halen – altijd vervelend om iemand te moeten berichten dat het niet gelukt is, maar toen ik dat eindelijk gedaan had kon ik vol overgave de spullen pakken.

Ondanks het geringe aantal dagen dat we weg zouden zijn stond de hele hal vol met tassen: vijf keer beddegoed en tien keer handdoeken, warme en koele kleren, schoenen en regenlaarzen, bikini’s en jassen. De auto was zodanig volgestouwd dat we vanaf de zitbank de laatste dingen in de achterbak moesten proppen omdat bij opening van de klep een ware waterval vakantieparafernalia over je uit zou storten. Wat prompt gebeurde toen we, in vergeetachtige vakantiestemming, in de stromende regen op de plek van bestemming aankwamen.

Er stond een grote tipi op het terrein en we hadden er allemaal al verlangend naar gekeken, maar het ouder-kind-programma voorzag niet in het gebruik van de wigwam. Tot de laatste dag de kok op het idee kwam om een lachmeditatie in te lassen. De ouders plaatsten zich allemaal aan de ene kant van de tipi, noodgedwongen overigens omdat de kinderen allemaal bij elkaar wilden liggen. We moesten op onze ruggen liggen, met onze hoofden naar het midden, en een paar keer diep inademen. We mochten lachen en op commando is dat natuurlijk heel raar, maar al snel bulderde er iemand van het lachen (later kwamen we er pas achter dat dit een cd was) en de grappige grinnikpogingen van onze buren nodigden ook weer uit tot meer lachen.

Zo lagen we vrolijk te lachen met elkaar tot iemand zei dat we eens naar onze kinderen moesten kijken. We draaiden onze hoofden en keken in 10 boze, vervreemde gezichtjes: “Zijn die ouders van ons gek geworden?” Gierend en brullend rolden we om van het lachen, steeds weer even omkijkend om het weer in oncontroleerbare lachstuipen uit te gieren van het lachen. Ondanks dat ik gezegend ben met een ontzettend humorvolle echtgenoot en zoon, had ik in tijden niet zo onbedaarlijk en voluit gelachen.

Pas toen de kinderen besloten om niet meer met zoveel onnozelheid geconfronteerd te willen worden en de tipi verlieten, konden we enigszins kalmeren om vervolgens weer los te barsten toen we ze even later in het speeltuintje hoorden lachen. Tja, alsof kinderen een lachmeditatie nodig hebben... De verontwaardigde blikken deden me naast lachen ook realiseren dat wij volwassenen eigenlijk verleerd zijn om lachen een wezenlijk onderdeel van onze dag te maken. Hihi.

Spirituele wisselwerking

Toen Toine Revier van Spirit Coaching, één van mijn coaches (zie foto), me vertelde dat ze eigenlijk nog een paar dagen nodig had om haar boek af te maken, ging er bij mij een lichtje branden. (Heb je er trouwens wel eens over nagedacht hoe spiritueel die uitdrukking is!)

Ikzelf wilde namelijk beginnen aan een nieuw boek, en ook mij viel het moeilijk daar de tijd voor te vinden. Ik had me al bedacht dat ik een dag of 3 ergens in een bed&breakfast wilde gaan zitten om eindelijk eens een start te maken met schrijven. In 3 dagen kun je flink opschieten en dan heb je tenminste een basis als je thuis, tussen alle bedrijven door, aan het schrijven gaat.

Dus ik stelde haar direct voor om samen een paar dagen weg te gaan – soms moet je gewoon onmiddellijk op je ingevingen ingaan, hoe gek ze ook klinken. Ze vond het direct leuk en we boekten 3 nachten in De Heerlijcke Hoeve. Een prachtige spiritueel retraitecentrum, met lieve hand gerund door twee zussen.

Het was heerlijk om te zien hoe Toine en ik elkaar inspireerden. Tijdens het eten spraken we voortdurend over onze boeken, onze problemen, onze successen. Heerlijk om een paar dagen op pad te zijn met een gelijkgestemd iemand. Ik ben dan ook heel benieuwd naar het boek van Toine – maar gelukkig hoef ik niet zo lang te wachten als jij, want ik mag het voor-lezen! En ja – ik zal je op de hoogte houden op dit weblog ;-) )

Wil je weten wat er gebeurde tijdens één van onze lunches? Klik dan hier om naar mijn Positief Denken & Affirmaties Weblog te gaan.

Spiritualiteit op de radio

Indigo Spirituele Omroep is echt één van mijn hartsprojecten. Al jaren vond ik dat er een spirituele omroep moest komen, maar ik wilde die kar niet zelf gaan trekken. Op een dag kreeg ik via via een mailtje binnen van Jeroen Kummeling, die dat wel wilde gaan doen. Hij zocht mensen die hem daarbij wilden helpen – en mijn hart begon te juichen. Maar mijn hart barstte bijna uit zijn voegen toen ik ontdekte dat Jeroen in dezelfde plaats woont als ik – dat zou alles zoveel makkelijker maken!
Binnen enkele weken (!) stond Indigo SoulStation al in de steigers en in oktober 2006 startten de eerste uitzendingen via internetradio.

Vanavond vergaderen we over de tweede stap van Indigo SoulStation: een duidelijke(re) uitstraling, een professionele(re) website, een uitgebalanceerd marketingplan... Zodat we echt een groot publiek kunnen bereiken. Indigo voelt zo goed, het is fijn om zoiets te kunnen neerzetten, maar hoe we groter kunnen groeien daar zijn we (nog) niet uit. En ach, de weg wijst zichzelf ook wel!

Meditatie om heimwee te voorkomen

Mijn dochter van 7 gaat vier dagen mee met 3 andere vriendinnetjes op een boot – ik ben zo blij voor haar! Ik merk dat hoe meer ik in het vertrouwen leef, hoe makkelijker ik ook mijn kinderen kan laten gaan. Ik weet dat ik altijd met ze verbonden ben en als ze mij nodig hebben kan ik wel degelijk wat voor ze betekenen – ook al zit ik aan de andere kant van de wereld.
Vanochtend brachten we haar weg. Meestal doe ik ben ik zo'n deadline werker die alles op het laatste moment doet, maar gisteravond heb ik in alle rust samen met haar haar koffer gepakt. Ik vond het belangrijk om daar de tijd voor te nemen, want juist dan kunnen de twijfels en angsten naar boven komen. En kan ik rustig wat opmerking plaatsen als wat te doen wanneer ze de anderen kwijt zou raken of in het water valt. En ons telefoonnummer nog even oefenen!
Ondanks haar enthousiasme over dit tripje begonnen de zenuwen omhoog te komen: zolang van huis, zolang van mama vandaan! Ik had haar al beloofd om samen te mediteren, en na het koffer pakken was het zover. Ik gaf haar een geleide meditatie waarbij ik de hele week met haar doorliep – niet zozeer elke activiteit, maar wel iedere dag en vooral 's avonds wanneer ze dan in bed lag. En iedere avond liet ik haar via haar hart een verbinding maken met ons gezin, met ons huis, met mij. Ik affirmeerde haar dat ze altijd met ons in verbinding staat en die verbinding alleen maar bewust hoeft te zijn om 'm te ervaren, om onze liefde en onze hulp in haar te laten stromen.
Ik ben zo dankbaar dat ik haar op deze manier kan begeleiden. Ik weet zeker dat het haar enorm helpt. Ik ben zo benieuwd hoe ze het heeft!

Farah en Sahar winnen een steen

Twee zusjes uit Doetinchem hebben een mooie ruwe Tijgeroog gewonnen bij een wedstrijd van de website Stenen Vertellen. De Tijgeroog is bijzonder omdat hij de vorm van een hart heeft. Sahar en Farah zijn dol op stenen – hun vader neemt ze vaak voor hen mee uit Marokko.

Spiritueel boek gewonnen

Mevrouw Miedema uit Vlissingen heeft met de inzending van een bijzondere gebeurtenis uit haar leven een exemplaar van het boek Licht Leven gewonnen:

"... bij mijn openhartoperatie in september 2006. Het ging niet zo goed en na 3 dagen lag ik nog op intensive care. Ik had er een dubbele longontsteking bij gekregen en in de 3e nacht bad ik tot de Heer dat ik graag naar Huis wilde, want de pijn was bijna niet meer te verdragen, en dat ik klaar was met dit leven... mijn kinderen ver volwassen en allemaal goed terecht gekomen.
Opeens kreeg ik een visioen, zó duidelijk..." Lees verder op de site van Licht Leven.

Affirmatie van de Maand

De affirmatie van augustus is:

Mijn lichaam is het perfecte lijf voor mij.

Op Affirmatie.nl kun je je abonneren op de Affirmatie van de Maand – je krijgt dan iedere maand twee affirmatie met uitleg en tips en je wordt op de hoogte gehouden van nieuwe artikelen op de website.

Steen van de Maand: Carneool

Deze maand staat de spotlight op Carneool. Luister naar zijn verhaal op Stenen Vertellen. Daar kun je je ook abonneren zodat je op de hoogte gebracht wordt als er weer een nieuwe Steen van de Maand is. De verhalen zijn in principe gemaakt voor kinderen, maar steeds meer volwassenen weten ook hun weg naar de site te vinden!

Spiritueel of niet?

Zijn wonderen nou spiritueel of niet? Aan de ene kant lijken ze voor ons 'buitenwerelds' en van een andere orde dan ons gewone, normale leven. Aan de andere kant gebeuren er iedere dag eigenlijk zoveel grote en kleine wonderen, dat het een normaal onderdeel van het leven is. En... hoe bewuster je in het leven staat, hoe duidelijker je de wonderen ziet. Maar... je hoeft helemaal niet met spiritualiteit bezig te zijn om een wonder te beleven – hoewel een wonder in iemands leven vaak wel de aanzet is om zich in spiritualiteit te verdiepen.
Deze maand zijn op de website van Gewone Wonderen twee nieuwe wonderen te lezen – naast het uitgebreide archief met veel bijzondere wonderverhalen van doodgewone mensen. Eentje plaats ik hier (ingestuurd door Mevr. van Vlimmeren):
"Ik zat op de bank te balen bij de gedachte, dus uitsluitend een gedachte, dat ik de hoezen van de tuinstoelen in de was moest gaan doen. En mijn verstandelijk gehandicapte autistische zoon, toen nog niet sprekend en een jaar of 7, stond zuchtend op en ging die hoezen er afhalen..."