Toen mijn kinderen kleiner waren vond ik het altijd ontzettend moeilijk om een moment te vinden om te mediteren. Stond ik om 6 uur op, dan was er altijd wel één of andere baby die begon te huilen. Wilde ik 's avonds mediteren als iedereen in bed lag, dan viel ik zelf prompt in slaap. Kijk, een kleine meditatie van 1 of 2 minuten, met de kinderen spelend aan mijn voeten, dat ging zonder problemen. Maar ik heb het hier over een meditatie van minimaal 10 tot 30 minuten.
Totdat ik de douche ontdekte! Uiteraard was ik al eerder in mijn leven onder de douche geweest ;-) , maar ik bedoel de douche als meditatieruimte. Het was voor mij een combinatie van het nuttige met het aangename – ik ben altijd al dol geweest op douchen en vind het heerlijk om lang onder de douche te staan. En wat ik ontdekte is dat de kinderen de douche als een natuurlijke barrière zagen: als mama onder de douche staat, dan heb je er niets aan, en dus speelden ze dan altijd lekker in de badkamer of op hun kamertjes.
Sindsdien is de douche mijn meditatieplek geworden, en het is heerlijk om het warm stromende water over je lijf te voelen lopen, het brengt je eigenlijk direct al in een andere staat. Onder de douche kom ik even helemaal tot mezelf, bemediteer ik eventuele problemen, bemediteer ik de dag die voor me ligt, en voel ik me rijk en dankbaar voor alles wat er in mijn leven is. Als herboren en vol levenslust voor de rest van de dag stap ik altijd uit de douche.
Het enige nadeel is dat mijn meditaties niet CO2-neutraal zijn. Over dat probleem moet ik nog even mediteren...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Of mediteren tijdens de afwas door heel langzaam en bewust af te wassen!
Een reactie posten